Wednesday, May 11, 2011

Kelam-kabut la kau perasaan.

Mari kasi aku cuba jadi manusia yang zero perasaanya.
Biar aku rasa seronok atau tak.

Mari kasi aku jadi manusia tinggi egonya.
Biar aku rasa hebat atau tak.

Kadang-kadang kelam-kabut semuanya.
Mana yang nak diikutkan.
Mana yang nak menjaga.
Mana yang nak difahamkan.
Mana yang nak memikirkan.

Sebab aku tak ada itu semua.
mana ego aku siapa culik sila pulangkan.
haha memang beruntung aku tak ada ego.
sila bersyukur.

Batul lah. konklusi;
Jadilah orang yang sedang-sedang perasaanya.
Macam mana sedang-sedang itu pun aku tak jelas.
Apa yang perlu dilaku.
Lagi bingung bila terang-terang aku tak pandai jaga hati sendiri.

Kelam-kabut la kau perasaan !

Okay. mungkin cara aku biar mereka gembira cukup.
Soal diri aku biarlah nanti nanti kita cerita.

Aku,
Gembira begini. Aku budak baik. Mengelabah baik sebenarnya.
Tolong lah berterusan bantu sendiri.
Biar orang akan sayang kau nanti.
Nanti tu 10tahun akan datang pun boleh jadi.
Cuba lah cari sampai lubang cacing kalau agak-agak muat.

2 comments:

  1. 1st time jengah blog ni.. ngeee~ santai gila lah ayat! mmg syok habis! ni luahan perasaan ke atau saja2? kalau luahan perasaaan, hope kau jupe ape yg kau nak lah k! ow yep! sila lawat di sini. link anda tercatat kat sini~

    http://gadisgula-gula.blogspot.com/2011/05/terima-kasih-makcik-pakcik-follower-6.html

    thanks.

    ReplyDelete
  2. oh oh terima kasih banyakbanyak.
    itu cuma mainan kata. :D
    terimass.

    so u jumpa 'dari hati ke minda' dari blog tu? oh tq let me know.

    i dh follow ur blog too. nice! keepintouch.

    ReplyDelete